Zondag 21 oktober 2018: op de dag van de Trage Weg gaan we na of ons bestuur de deadline haalt die we vooropstelden bij onze actie op 5 mei ll. (Openstellen van de St Agathaweg)

Onder een stralende zon verwelkomen Ivan, Bart, Kris en Robert op het Tramplein de toestromende deelnemers. Ze komen van alle kanten, gezinnen of in groepjes, dit wordt een héél grote groep.

Om 14u vindt Ivan een opstapje om elkeen te verwelkomen. Hij schetst het verleden, heden en toekomst van de St. Agathawegel. Omdat deze wegel ooit een heel nuttige en mooie voetverbinding was, maar grotendeels “verdween”, organiseerden we op 5 mei reeds een actie met de intentie om de verbinding in ere te herstellen. Vandaag zullen we nagaan of ons bestuur erin geslaagd is om het herstel te realiseren.

We stappen richting Beekstraat en stellen vast dat de caravaan deelnemers nooit zo groot was. Met zowat 180 zijn we op stap!

De langgerekte sliert kruist de Moortselestraat  waar heel wat autobestuurders geduldig wachten tot de groep in de Beekstraat verdwijnt. Over de spoorovergang (vandaag kan dit nog, hoelang nog?), op zoek naar de Schellaertweg, langs het piepjonge Eandis ecobos. We dalen de Watermolenstraat af, en opnieuw een bedreigde spoorovergang kruisend, passeren we de restanten van de vergane watermolen. De langgerekte sliert dwarst de Kloosterstraat en houdt even verder halt aan Gravelos. Hier brengt Sofie Moeykens van de Erfgoedcel Viersprong het verleden even weer tot bij ons. Met woord en beeld tovert ze het lang verdwenen kasteel (Chateau de Gravelos?)  en de omgeving weer op ons netvlies.

Verderop, naast de stallen van de hoeve willen we het naambordje St. Agathaweg vinden, helaas. Toch stappen we het tracé langs de stal af, richting Gentweg. Hier houden we halt, we zien enige recent geplaatste palen als afbakening. Dit stuk wegel ligt er wel en kreeg ook zijn naambord. We heffen dus een half glas bubbels! Met vele helpende handen krijgt elk toch enige lafenis. Nog een persfoto met de groep achter ons spandoek DOORGANG VOOR IEDEREEN en we stappen verder. Het spoor is getrokken!

In de Vijverstraat gebruiken we het voet&fietspad om de gemeentegrens even te overschrijden. Weer op een lint door de Merelbeekse wegel Vijverdam. Aan het einde terug in de Oosterzeelse Koolbergstraat, een landbouwweg. Hij toont ons de weg naar het reeds heel erg uitgebreide wegelnetwerk van onze buren in Merelbeke, met vaak al bestaande trage verbindingen naar het Gentbos. We dromen hier ook van de mogelijke trage verbindingen met de Makegemse bossen enerzijds en het Aelmoezenijbos anderzijds.

Van hieruit gaan we, genietend van de zon en het landschap om ons heen, terug naar het Tramplein waar menigeen nog tijd maakt voor een nabeschouwing.

We trokken een vers spoor door de gehele Agahtaweg, we roepen ons bestuur nogmaals op om deze wegel in zijn geheel op te nemen in het verder te ontwikkelen netwerk wandelwegen in onze gemeente.

Robert

We vonden een mooi en rustig parcours, op een prachtige zonnige herfstdag,

met een nieuwsgierig en dankbaar publiek,

aan wie we opnieuw enkele weetjes en wegels lieten ontdekken

————————————————————————————————————————

In het kader van de nationale trage wegen dag, organiseerde de burgerbeweging ‘Werkgroep Trage Wegen Oosterzele’ een bubbelwandeling rond de heropening van de ‘Agathaweg’ in Moortsele.

Het gemeentebestuur was niet ingegaan op de uitnodiging om samen te werken voor dit feestelijk samenzijn.  Wegens gebrek aan open communicatie vanuit het gemeentebestuur, was het tot zondag 14 uur niet duidelijk of de toegankelijkheid van het hele traject nu voor de toekomst verzekerd is.  Het bestuur liet een naambordje plaatsen aan de Lusbekestraat, liet afbakenpalen plaatsen op het stuk tot de Gentweg, maar aan de Gravelos was er geen aanduiding terug te vinden.

Wat om 14 uur wel duidelijk was, is dat de weergoden de tragewegenbezielers goed gezind zijn en de talrijke opkomst van meer dan 150 wandelaars geeft hun in ieder geval ook het mandaat om zich de komende 6 jaar – met of zonder het welbevinden van het gemeentebestuur – voor deze bedreigde ‘wegensoort’ in te zetten. Het groot aantal kinderen onderstreept ook de gevoeligheid voor dit thema bij de toekomstige generaties.

Er werd gestart aan het Tamplein met een korte inleiding. Na een trip over een hoge heuvelrug met zicht op het mooie landschap, dat dankzij de Agathaweg terug doorgang geeft aan iedereen, wordt de lange sliert wandelaars  in twee shiften verrast door Sofie van de ‘Erfgoedcel’ met een goed voorbereid verhaal over de rijke geschiedenis van de directe omgeving. Van een kasteel en steenbakkerij, die door de tand des tijds zijn opgeslokt door een maisveld., enzovoort…

Aan de Gravelos wordt nog een warme oproep gedaan voor extra vrijwilligers, omdat  er nog bergen werk moeten worden verzet.  Aan de Gentweg wordt toch beslist om de cava te ontkurken en wordt de Agathaweg althans ‘officieus’ geopend.  Aan de nieuwe wegel met de naam ‘Koolbergstraat’, wordt door Robert het belang van het openen van de Oosterzeelse wegels belicht, om op die manier aan te sluiten op het rijke wandelwegennet van Merelbeke.

Aan het Tramplein ging ieder weer zijn eigen weg, maar met een warm gevoel van verbondenheid rond een thema, waar meer en meer burgers het belang van aanvoelen.

Bart