Als leuke terugblik op onze Dag van de Trage Weg van zondag 16 oktober:
Een link naar het parcours van de wandeling (op RouteYou)
En lees ook twee heel persoonlijke verslagjes van de wandeling: eerst dat van ‘onze’ Robert en daaronder eentje door Rita Vanderhaegen: heel erg bedankt, Rita, voor deze sympathieke verrassing!
Verslag Robert Dag vd TW – 16 okt 2016:
Een schitterende herfstdag, een en al zon, zo’n 20° en een beetje wind. Ik rij per fiets naar ons vertrekpunt, nl. de Groene Halte in Gontrode. Reeds voor 13u melden zich de andere werkgroep-leden. Ook melden zich reeds meerdere deelnemers . Kris regelt de inschrijvingen, we eren deze “groene” stopplaats door hier de trein nemen naar de wandel-startplaats in Balegem. Van daaruit volgen we een uniek parcours terug naar Gontrode.
Om 13u19 stipt stappen we op de trein richting Balegem, de begeleider schrikt zich een hoedje bij het aanschouwen van onze bende. Bart regelt de tickets met de vriendelijke treinwachter. In de tussenliggende haltes vervoegen nog enkelen onze groep. Afstappen in Balegem, waar Luc&Manu de 60 deelnemers op een warme&muzikale wijze verwelkomen.
Bart spreekt, iedereen luistert naar het hoe en waarom van deze tocht, versie 2.0. We zullen gekende en ongekende wegen&wegels betreden, maar ook de spoorovergangen aandoen. Hierbij gaan we vooral op zoek naar redenen die hun voortbestaan kunnen motiveren.
Omdat Bart het traject mee creëerde neemt hij het voortouw, Robert volgt op korte afstand met een tweede groep. Zij zullen gepaste toelichting verschaffen. Ook Manu en Ivan zullen toelichten waar nodig, vragen beantwoorden en het geheel leiden over “veilige&groene” paden.
Vooraf poseert de groep op de trappen van de spoorbrug voor de lens van onze huisfotograaf Tomas en ook voor die van de alomtegenwoordige Beiaard-fotograaf.
Vrijwel onmiddellijk vinden we een onverharde doorsteek om via Sint Martensdries een wegel te betreden die verderop dringend aan herwaardering toe is. De toon is gezet. Door bos en groen bereiken we de spoorovergang Waterrad en wat later ook Turkenhoek. Enige toelichting schetst hier de op til zijnde wijzigingen van deze overgangen in Windeke. Behalve Waterrad zullen de gedeeltelijke sluitingen van Turkenhoek en Hofkouter een positief gevolg hebben, althans voor trage-weg-gebruikers.
Verderop stappen we de overweg Hofkouter over en volgen weer een verborgen pad langs de beek richting het overstromingsgebied, dat door de aanhoudende droogte zijn nut voorlopig niet kan bewijzen. Tijdelijk verblijven ook enkele paarden in dit waterbufferend natuurgebied.
Even doorstappen en rondom ons Erfgoedhuis wacht het vriendelijke service team o.l.v Kris ons op met lavende drank en deugddoend gebak.
Gezwind dan weer het pad op, richting Watermolen, doorheen bos en langs de Molenbeek. De gidsen verduidelijken het voorstel om hier één nieuwe overgang tussen-twee-oude-overgangen te creëren. We kruisen de sporen nogmaals om langs rustige en zachte paden onze tocht te vervolgen.
Nu gaat het richting start/aankomst. Bart verrast ons een laatste maal met de passage doorheen een feeërieke stukje A’bos, waar we de paddestoelen bewonderen en dus ongemoeid laten. We lopen er op een matraszachte ondergrond, die even buiten dit bos, overgaat in een golvend en verrassend zacht bed op doornen. Dit pad in wording, tussen spoor en weiland, verdient echt beter. We eindigen aan de Groene Halte waar we op passende wijze en met een laatste santé het glas nog eens heffen, gevuld met een stekelig streekbiertje. Ook Tomas maakt nog een laatste opname voor het bevrijdende spandoek: er was weer DOORGANG VOOR IEDEREEN.
Robert Coens
Verslag Rita Vanderhaegen: “Kwartet wandelen” op zondag 16 oktober, gelopen door Greet, Lut en Brecht, Bart en Rita:
Na overleg op zaterdagavond werd besloten deel te nemen aan De Trage Wegenwandeling die nota bene werd georganiseerd door Bart De Rijcke (letser!) en zijn kompanen-vrijwilligers in de gemeente Oosterzele. Het doel van dit initiatief was tweeledig namelijk de aandacht vestigen op het fenomeen dat het ontsluiten van die “oude” Trage Wegen niet altijd evident is omwille van al dan niet politieke lokale situaties en/of verworvenheden bij de landelijke bevolking én de spoorovergangen die op het traject Balegem naar Gontrode liggen in het licht van een nakende sluiting van enkele daarvan in het kader van de plannen van Infrabel om langs die lijn een fietssnelweg te realiseren.
In tegenstelling tot deze droge theoretische uitleg hierboven hebben we een lange nazomerse zondagnamiddag volop genoten van de mooie natuur, van de ontmoeting met gedreven vrijwilligers die al jaren aan de weg timmeren om erfgoed veilig te stellen en mogelijkheden te bieden aan jong en oud om van ons Vlaamse landschap in alle rust en groen te genieten.
Met ruim 50 deelnemers stapten we om 13.20 u stipt op de trein die ons van Gontrode naar Balegem-Dorp bracht. Daar werden we opgewacht door twee plaatselijke folkmuzikanten die een lied op het thema van de wandeling hadden getoondicht!
Na de samenzang konden we aan onze tocht van ongeveer 10 km beginnen. Onderweg werd af en toe halt gehouden en de concrete situatie toegelicht door de werkgroepbegeleider. Ook de wandelende inwoners van Oosterzele deden hun verhaal en voor ons Letsers van Merelbeke was dat dikwijls een boeiend gespreksmoment.
Deze wandeling hield ook bepaalde risico’s in wanneer we plots geconfronteerd werden met een grondverschuiving of in een soort jungle terechtkwamen! Gelukkig was daar altijd wel een terreindeskundige in de buurt die een helpende hand kon bieden…
In het rustige groene kader aan het Erfgoedhuis achter de kerk van Moortsele waar een culinaire plaspauze voorzien was konden we onze al of niet hongerige magen spijzen met heerlijke zelfgebakken taart en ons laven aan een gezonde drank.
Na Moortsele hadden we nog enkel Landskouter en zijn “berg” voor de boeg. Gontrode kon niet veraf meer zijn. Deze ietwat avontuurlijke tocht begon zijn tol te eisen….
Dat belette ons niet om toch te kiezen voor het 300-meter langere traject door de velden en niet te gaan voor de korte weg langs de straten van Landskouter!
We deden de laatste dag van de Week van het Bos alle eer aan met een doortocht in het Almoezeneiebos en bereikten zo de spoorwegovergang in Gontrode waar onze reis deze middag begon!
Afscheid namen we zoals het een goede Bourgondische Vlaming past met spijs en drank (lees restjes maar daarom niet minder smakelijk) van onze eerde stopplaats!
Iedereen wist: deze ervaring mag een vervolg krijgen! Proficiat aan de Erfgoedcel van Oosterzele!
In naam van het kwartet,
Rita