Schitterend weer en een verrassend parcours op de Oosterzeelse Dag van de Trage Weg.
We organiseerden op zondag 16 oktober, Dag van de Trage Weg, een “Groene Halten Wandeling”.
Dit vooral om het nut van de Oosterzeelse spoorwegovergangen nog eens te beklemtonen. Want de discussies om een aantal ervan te “herzien” zijn in volle gang en laten ons niet los.
De naam van de wandeling verwijst naar buurgemeente Gontrode. Die heeft immers een officiële NMBS-Groene Halte. We wilden aantonen dat de haltes in Oosterzele eigenlijk evengoed dit predikaat verdienen. En dus, samen met de overwegen, het behoud en de aandacht waard zijn.
Haltes zijn uiteraard belangrijk voor wie in de buurt woont of met de trein de streek komt verkennen. Maar ook de overwegen zijn cruciaal. Het gaat ons vooral om oversteekplaatsen voor trage weggebruikers. Indien ze zomaar afgeschaft worden, wordt de ‘ijzeren weg’, naast de beruchte N42, de tweede harde barrière die onze gemeente doorsnijdt. Wandelaars en fietsers worden brutaal de pas afgesneden of verplicht tot een fikse omweg.
“Ondanks deze bekommernis kozen we bewust voor een gezellige en avontuurlijke wandeling. Met enkele verborgen parels en de “Groene Haltes” als baken en pleisterplek voor een heerlijk artisanaal streekbiertje en een zoete babbel. Het onwaarschijnlijk mooie weer en het enthousiasme van de deelnemers deden de rest: zonder meer een geslaagde activiteit!
Het doet ons trouwens veel deugd om te zien hoe er, naast de vele trouwe sympathisanten, steevast ook nieuwe gezichten opduiken. Niet zelden doorwinterde wandelaars en fietsers met ruime referenties rond trage wegen in Vlaanderen. Ze komen met een nieuwsgierige, frisse blik de Oosterzeelse situatie bekijken en hun commentaar liegt er soms niet om. Het sterkt ons in het idee dat er behoorlijk wat potentieel aanwezig is, maar dat er nog flink wat werk en goodwill nodig zijn om de achterstand in te halen. We hopen dan ook dat de gemeente erin slaagt om op een open, niet-defensieve en vruchtbare manier met de problematiek om te gaan. En anderzijds, waar nodig, ook echte stappen durft zetten. Bv. door consequent op te treden bij flagrante overtredingen. Of door een pro-actief beleid te voeren. Zoals bv. in Sint-Niklaas, waar (nieuwe) eigenaars, via de notaris, door de gemeente ingelicht worden als er een buurtweg over hun grondgebied loopt.
Het is dan ook onze taak als vrijwilligersvereniging om niet alleen heel wat werk te verzetten, maar evengoed met een uitreikende hand te blijven sensibiliseren en interpelleren.” De ‘tragewegengolf’ die Vlaanderen al geruime tijd langzaam overspoelt blijkt immers goed en wel onstuitbaar.